Jasper ligt op een driesprong. En als je dan bedenkt dat we gisteren uit het zuiden kwamen en we morgen naar het westen.gaan, wordt de keuze voor vandaag makkelijk… het oosten…naar Miette.

Omdat Whistlers een mooie camping is, besluiten we om vandaag om gewoon een keer op de camping zelf te eten. Mede daardoor vertrekken we pas rond half elf van onze plek. Eerst komen we nog even lang de dump plaats zodat we vers water kunnen innemen en de rest kunnen dumpen. Daarna op weg naar het oosten. Ons doel voor vandaag worden de Miette Hot Springs.

We beginnen met een klein stukje van Highway 93 richting Jasper waar we rechtsaf slaan  de Yellowhead Highway (nr 16) op draaien. We rijden nu in de richting Edmonton. Naast de de weg bestaat de grond vooral uit lichtgrijze stenen. Maar meestal kan je dat niet zien door alle naaldbomen die er groeien. Zodra we Jasper voorbij zijn, zien we tussen de bomen door Athabasca River. Een grijsblauwe rivier die door het land stroomt. Doordat het water nu niet zo hoog staat stroomt het weer tussen allerlei eilanden door. We stoppen even kort voor een geocache (GC2Q8GJ).

De rivier verdwijnt weer uit het zicht, maar dat is maar voor even. Want we naderen een paar bruggen. Bij de eerste kruisen we de rivier, bij de tweede komt er nog een zijtak bij en bij de derde staan we stil… Ze zijn de brug aan het vervangen en de weg is gesloten. Gelukkig mogen we na twintig minuten eindelijk doorrijden. Maar direct na de brug stoppen we zelf op een parkeerplaats, want daar lag nog een geocache (GC2Q8E6).

Vlakbij deze geocache zit een heel onopvallende zwavelbron. Het is dat er een bordje bij staat en dat er een earthcache (GC23ZAM) op die plaats is, anders zou je er overheen kijken.  Alhoewel je als je dichtbij bent de geur niet kunt missen.

Als we willen wegrijden is dat maar voor even. Er wandelt namelijk doodgemoedereerd een eland achter onze camper langs. Dit wilde we niet zomaar voorbij laten gaan, dus zijn we even gestopt voor wat foto’s. We hebben er even bij gestaan. maar de eland was niet zo vriendelijk om zich een slagje te draaien. Dus zijn achterwerk staat heel prominent op de meeste foto’s.

Na de eland vervolgen we onze we richting de hotsprings. We laten Jasper Lake voor nu even aan links liggen en twaalf kilometer verder gaan we rechtsaf een slingerweg op richting Miette. In de zeventien kilometer die we richting Miette moeten rijden passeren we nog wat haarspeldbochten en gaan we in stappen zo’n 370 meter klimmen.

Miette Hot Springs

Bij Miette Hot Springs aangekomen parkeren we de camper in een hoekje van de parkeerplaats en lopen naar de start van de trail. Deze start wordt gemarkeerd met een stenen met stromend water. Als we het water voelen, blijkt het gewoon warm water te zijn aan het begin van het beekje. Een meter of honderd verder is het water al tot normale temperatuur afgekoeld. Hier wordt het water vermengd met het water van de Sulphur Creek. Langs dat beekje gaan we nu verder op zoek naar de drie warmwaterbronnen.

Als we dan rustig het pad vervolgen komen we bij de ruïnes van een oud zwembad. Het zwembad is in 1984 gesloten. De hoofdredenen daarvoor waren het slechte beton, verouderde apparatuur en de instabiele helling. En ondanks dat het zwembad erg slecht bereikbaar was, had het ook te lijden onder de grote drukte. De gebouwen zijn tegenwoordig helaas afgeschermd met een hek. Maar je krijgt wel een goede indruk van hoe het er vroeger uitzag. Het oude bad is inmiddels gevuld met grond en daar groeien nu bomen in. Terwijl we over het dek van het zwembad lopen passeren we ongemerkt de eerste hot spring. Deze is voor wandelaars niet zichtbaar en bevindt zich onder het zwembad.

Wij vervolgen onze weg verder naar de volgende van de drie bronnen. De tweede bron valt niet heel erg op, want die ligt rechts van het paadje in het gras. Als je even niet op let ben je er al voorbij. De laatste treffen we ongeveer 250 meter voorbij het zwembad aan. Deze is wel duidelijk zichtbaar, want er is zelfs een bruggetje gebouwd om er vlakbij te komen. De watertemperatuur van de bron is ruim 50 °C. Op het platformpje bij de bron kan je lezen hoe het water aan die temperatuur komt.. Wat bij de bron erg opvalt, is de geur van zwavel. Die geur dringt in je neus en valt niet te negeren. Maar gelukkig ruik je het niet meer als je een paar meter afstand neemt.

We zijn eigenlijk al aan het eind van de trail. Maar het pad gaat verder, dus we blijven het pad gewoon volgen. Het paadje is eerder al veranderd van een betonnen pad in houten vlonders en verandert nu in een bospaadje dat rustig aan steeds meer rotsen bevat. Ongeveer een kilometer na de laatste bron houden we het voor gezien. We nemen wat te drinken en keren rustig weg langs de weg dat we kwamen.

Terug bij het resort willen we eigenlijk een ijsje kopen, maar de vers bereidde sandwiches klinken aantrekkelijker, dus die nemen. Terwijl we de sandwiches binnen opeten hadden we zicht op de zwembaden.

Jasper Lake

Na de sandwiches reden we terug naar de camping. Hierbij passeerden we natuurlijk opnieuw Lake Jasper, dat we op de heenweg links hadden laten liggen. Jasper Lake is een heel apart meer. Het meer is eigenlijk een breed stuk van de Athabasca-rivier. Het meer heeft helder water en is over de gehele breedte ondiep. De lokale bevolking stopt veelvuldig op de rand van de snelweg langs het meer om lekker in het meer te iopen. Voor zwemmen is het meer niet diep genoeg, maar al pootje badend kan je als je wilt naar de overkant lopen. Dat hebben we niet gedaan, want ook nu wilde we voor de kinderen de Xplorer-tag scoren. Dus na een kwartiertje gingen we door naar Jasper

Jasper

Jasper is een typisch toeristisch dorpje. De oostgrens van het dorp wordt gevormd door de spoorlijn. Campers mogen niet in het centrum komen en moeten parkeren op de parkeerplaatsen langs de spoorlijn. De hoofdweg van Jasper ligt ook langs die spoorlijn.

Aan die hoofdweg (Connaught Drive) liggen alleen maar souvenirwinkeltjes. Aan diezelfde hoofdweg ligt een grasveldje met daarop een leuk gebouwtje als informatiepunt. We hoopten dat daar de tags te krijgen waren, maar helaas moesten we naar de brandweer ongeveer 50m achter de toeristische informatiepunt. Toen we dat gebouwtje gevonden hadden en de kinderen weer een eed af hadden gelegd gingen we naar de camping toe.

Totaal gereden vandaag: 133 km