De camper is gisteren gemaakt. En we hebben nog twee Xplorer boekjes die we moeten oplossen en inruilen. En als ik de berichten op internet mag geloven, gaan we een mooie route rijden.

Onze camping van vanavond ligt in Canmore., een klein plaatsje net voorbij Banff National Park. Bij het verlaten van Revelstoke worden we geattendeerd dat er de komende tijd geen benzinestation meer komt. Wat me een raadsel blijft is dat ze die borden neerzetten nadat je een tankstation bent gepasseerd. Zou wel makkelijk zijn om eerst een bord tegen te komen en dan het laatste tankstation op de route.

Om de problemen van een paar dagen geleden te voorkomen keren we om op de snelweg (kan en mag gelukkig) en gaan we eerst even tanken. Daarna vertrekken we alsnog  in oostelijke richting over Highway 1, onderdeel van de Trans-Canada-Highway. Dit is een aprte snelweg. Dorgaand verkeer mag de weg berijden zonder Park-pass, maar wil je een rustplaats, hike of iets anders gebruiken in één van de nationale parken die doorkruist, dan moet je in het bezit van een geldige Park-pass. Die hebben we gisteren aangeschaft, dus dat is geen probleem. Na het verlaten van Revelstoke gaat de snelweg nog even door de flanken van Nationaal Park Mount Revelstoke. Deze flanken zijn ook weer volledig omgeven door naaldbomen. De bomen worden drie keer onderbroken door een lawine-tunnel en af-en-toe is rechts van ons de Illecillewaet River zichtbaar.

Glacier National Park

Zo’n 20 km na het verlaten van Nationaal Park Mount Revelstoke rijden we Glacier National Park in. Ondanks de tussenliggende afstand is het nauwelijks zichtbaar dat je het ene park uitrijdt en even later weer een ander park in rijdt.  Wat wel inmiddels opvalt is dat we een treinspoor naast ons hebben. Dat spoor zal later vandaag nog zijn aandacht opeisen.

Met het binnenrijden van Glacier, zijn we ook begonnen aan het klimmen. Op die manier stijgen we rustig van 640m tot 1330m hoogte. De stijging is onderdeel van de Rogers Pass die we op dit moment ingaan. Op het hoogste punt van de pas staat het Glacier Visitor Center. Daar leveren de kinderen hun Xplorer-boekjes in van Revelstoke en Glacier en verdienen daarmee weer twee tags. Ook staat er een monument om de jubilea van Glacier, Parcs Canada en de 50-jarige samenwerking met het leger te vieren. Het leger wordt bedankt voor hun samenwerking bij het beheersen van de lawines. Zo staat er ook een kanon bij het monument. Na het bekijken van de tentoonstelling gingen we verder oostwaarts.

Na Glacier begonnen we met afdalen tot het dal. Daar reden met de rivier en de spoorlijn van Canadian Pacific Railway naast ons. Die twee bleven naast ons al wisselden we af-en-toe van plek. De plaats Golden zijn we gewoon voorbij gereden en tachtig kilometer na Glacier reden we Yoho National Park in.

Yoho National Park

Net na lunchtijd reden we Yoho National Park in. We rijden nu al een hele tijd langs de rivier, maar een paar kilometer voor het visitor center van Yoho verandert de rivier van uiterlijk. Het rivierbed wordt een stuk brder en de rivier slingert zich door het rivierbed. Met ijzig witgrijs water tussen grijze eilanden van grind geeft dat een bijzonder uitzicht.  Bij het visitor center van Yoho halen we het Xplorer boekje van Yoho op.

Field

En omdat nog lekker bijtijds is, gaan we bij het visitor het bruggetje over naar het dorpje Field. Het dorpje heeft maar 169 inwoners en is opgericht tijdens de bouw van de treinbaan. Oorspronkelijk heette het Third Siding, maar om bij een investeerder geld los te peuteren werd het dorpje hernoemd naar de potentiële geldschieter Cyrus West Field. De man zag er ondanks dat het dorpje aar hem was vernoemd geen heil in en heeft er geen geld gestoken in de spoorweg.

Op dit moment is het dorpje in handen van de Canada Parcs die de grond en huisje uitleent aan de bewoners. Veel van de oorspronkelijke huizen bestaan nog steeds.

Wij rijden verder door Yoho, tot we bij de zogenoemde Spiraaltunnels komen.

Spiral Tunnels

Ten tijde van de bouw van Field en de aanleg van de spoorlijn was het hellingspercentage tussen Field en Banff ruim 4%. Dit is het dubbele van wat er als maximum werd gehanteerd. Het duurde ook niet lang na de ingebruik name van het spoor dat er een trein ontspoorde. Er schijnt nu nog steeds trein in de rivier te liggen. Om toekomstige problemen te voorkomen werd al snel begonnen aan het project om het hellingspercentage omlaag te brengen naar 2,2%. Dit werd gedaan door de trein in twee lussen te laten rijden die in de berg liggen. In elke lus gaat de trein ruim 15m omhoog. Door de twee lussen en het tussenliggende spoor werd het traject om te stijgen twee keer zo lang en dus half zo steil.

Op het moment dat wij aankwamen bij de tunnels reed er net een trein onder de weg door. Verderop keerde de trein om weer voor ons langs de tunnel in te rijden. Op dat moment zagen wij de trein dus al twee keer voor ons langs gaan. Een paar minuten later kruiste de trein zichzelf bij de tunnel en zagen wij een trein drie keer voor ons langs rijden. En dat is iets wat je in Nederland niet snel zou zien. Niels telde dat de trein 525 containers bij zich had.

Nadat de trein door de tunnel was, zijn wij doorgereden naar onze camping in Canmore. Hiervoor moesten we nog een stuk door Banff, maar daarover morgen meer.

Vandaag gereden: 314 km