Vanuit een compleet niemandsland vertrokken voor het derde stuk van de rit naar Banff. Met nog een extra tussenstop in verband met de herhaalde reparatie van de zwartwaterafvoer.
De camping waar we afgelopen nacht verbleven lag blijkbaar een eind van de bewoonde wereld. Behalve dat de camping niet per creditcard betaald kon worden, was er gewoon geen enkele mobiele provider beschikbaar. Ook wifi was iets waar ze nog niet van gehoord hadden. Dat maakt het gisteren al lastig om een afspraak te maken met Canadream over de reparatie. Maar gisteren via een telefooncel en wat quarters konden we gelukkig toch de reparateur spreken. Met hem afgesproken dat we zodra we in Revelstoke zouden aankomen contact met hem zouden opnemen. Voordeel deze keer was wel dat het een reparateur was die bekend was bij Canadream, en dat we dus niets hoefden voor te schieten.
Vanuit de camping reden we eerst een stuk noordelijker om in Nakusp even wat vers brood op te pikken. Gelijk ook nog wat andere dingetjes gehaald zoals een potje met cheddarsmeerkaas. Na deze boodschappen reden we door naar het noorden. Nu hadden we eigenlijk het plan om te stoppen voor een bad bij St. Leon Hotsprings, maar helaas door de komende reparatie durven we daar niet al te veel tijd voor te nemen en we slaan de hotspring helemaal over. Zodoende komen we lekker bijtijds aan bij de pont die ons naar de overkant moet vervoeren. Na ongeveer een kwartiertje kwam ook de pont aan, zodat we er allemaal op konden rijden. Ik bleef in het begin even op mijn plekje zitten tot er iemand langs kwam om geld te innen. Maar er kwam niemand langs, de pont was helemaal gratis.
Na ongeveer twintig minuten kwam de pont aan konden we onze reis vervolgen richting Revelstoke. Om ongeveer 11:30 kwamen we daar aan. Gelukkig hadden we bereik en konden we de man van de camper-reparatie bellen. Hij zou in ongeveer 25 minuten bij ons zijn. Intussen gingen we aan de overkant van het parkeerterrein even vier ijsjes halen. En ook nu blijkt alles hier groot te zijn. Onze ijsjes waren maatje “small”, maar die zou in Nederland worden verkocht voor Large. En als je een schepijsje vraagt met drie bolletjes, dan kan je daar een grote milkshake-beker mee vullen. Gelukkig hebben we in de camper een koel-/vriescompinatie, dus het overgebleven ijs ging de vriezer in om later op te peuzelen.
Reparatie
Netjes op het aangegeven moment kwam de reparateur opdagen. Er kwam op dat moment ook een hoosbui aan, dus we zijn achter de monteur aangereden naar zijn huis. Dat was maar een paar minuten rijden, maar we waren gelijk van het stadscentrum terechtgekomen in een achterbuurt. Daar werd het ventiel uit elkaar gehaald en geconstateerd dat er kreukels in de kabel zaten. Hij wilde de kabel gaan rechtbuigen en zei er bij dat het waarshijnlijk maar een paar dagen zou werken. Toen gaf ik de suggestie om de kabel er maar helemaal tussenuit te laten. Dat vond hij een goed idee en zo geschiedde dus. Tien minuten later was de bediening van onze zwartwaterklep verhuist van de linkerkant van de camper verhuist naar de rechterkant. Zonder kabel en zonder problemen.
Hierna zochten we een camping op in Revelstoke. Nadat we daar ons plekje hadden besproken zijn we naar Nationaal Park Revelstoke Mountain gegaan. Bij de ingang van het park een parkpas aangeschaft zodat we ook nog Glacier, Banff en Jasper in mogen. Ook kregen we voor de kinderen Xplorer-boekjes voor Revelstoke Mountain en Glacier.
Xplorer
Zoals in de Amerikaanse parken het Junior Ranger programma bestaat om de jeugd bewust te maken van de natuur, kennen de Canadese parken het Xplorer-programma. Daarbij krijg je een boekje met opdrachten. Een deel daarvan is een eenvoudige puzzel, een andere is iets dat je moet opzoeken in het park of iets dat je moet doen. Als je dan genoeg opdrachten hebt uitgevoerd, ontvang je een Xplorer-badge.
Meadows-in-the-Sky Parkway
Eerder had ik het op deze site al over de Meadows-in-the-Sky Parkway, maar toen wisten we nog niet of we er langs zouden komen. En nu staan we onderaan deze weg. Rustig aan beginnen we aan de weg naar boven. Er liggen nog 15 haarspeldbochten voor ons en gelkkig is het niet druk. Tijdens de rit passeren we verschillende uitzichtpunten over Revelstoke, maar ook over de vallei ernaast. Behave bij deze punten zie je bijna niets, omdat de loofbomen en naaldBoven het zicht belemmeren. Daar aangekomen moeten we parkeren op de 1e parkeerplaats, want campers mogen niet verder rijden. Vanaf daar gaan we verder lopend naar de top van Revelstoke Mountain. Dit is een wandeling over een smal paadje. Tijdens deze wandeling wordt duidelijk waarom de weg zo heet. Je wandelt over allemaal weides die vol staan met bloeiende bloemen. Het zijn vele soorten door elkaar, en je krijgt de indruk dat je door een ewust aangelegde natuurtuin loopt. Maar hier is het gewoon de natuur die er zo schitterend uit ziet. Boven aangekomen vinden we al snel het beroemde vuurwachtershuisje. Vanaf het huisje kan je bijna alle kanten opkijken. En de muggen kunnen ons ook van alle kanten aanvallen. We worden alle vier redelijk lek gestoken. Helaas hadden we de DEET in de camper laten liggen. we verlaten hey huisje en zien nog enkele plekjes waar de sneeuw nog niet is gesmolten. Op niet al te grote afstand van het torentje zoen we een shuttle-busje staan. We rennen er in en laten de muggen achter. De deuren worden precies gesloten voordat de muggen er zijn. Het busje brengt ons terug naar onze parkeerplaats. Tijd om aan de afdaling te beginnen en richting de camping te gaan.